سلام؛
یک سال و یه ماه بیست و یک روز از نبودن من در فضای وبلاگ‌نویسی گذشت! تو این مدت به شدت دلتنگ این فضا بودم و حتی وقتم که خالی می‌شد سری به وب های دوستان میزدم و می‌خوندمشون و اگر حوصله‌ای بود و یا خستگی مجال می‌داد نظری هم ارسال می‌کردم.
توی این یک سال و اندی که گذشت اتفاقات ضد و نقیض زیادی رو تجربه کردم و خب این چرخه منجر به اتخاذ یا همون گرفتن تصمیم هایی شد که الان منو به این مسیر برگردوندن!
و خب الان خیلی خوشحالم که اینجام و در عین حال در تلاشم که یسری برنامه هارو عملی کنم.
زیاد وارد حاشیه نشیم...! هر کدوم از صحبت هایی که بخوام اشاره کنم بهشون خودش یه مطلب جداگانه می‌طلبه که در آینده و به مرور زمان می‌نویسم و منتشرشون میکنم.
الان هم که اومدم وبلاگ رو با دامنه‌ی شخصی بنا کردم و یسری هزینه ها و... که برای خودم مجاب کننده به نوشتن هستن و لذت بخش!
زیاد سرتون رو درد نیارم، من دوباره وبلاگ‌نویسی رو شروع کردم و امیدوارم توی روز های آتی بتونیم باهم و در کنار هم به رشد بلاگستان پارسی کمک کنیم و روز های خوبی رو شاهد باشیم.
این هم اولین مطلب وبلاگ من از سالیان سال هستش که به عنوان یادگار حدفش نکردم و فقط تغییرش دادم.
به علاوه‌ی اینکه از این به بعد مطالب با موضوع بندی و خب کیفیت بهتری (حداقل از نظر خودم) قراره منتشر بشن. پست ها لزوماً به زبان فارسی نخواهند بود و این میتونه هم مزیت باشه و هم عیب که البته بستگی به خواننده داره.
+ بزودی توی صفحه‌ی جدید راه های ارتباطی و شبکه های اجتماعیم رو قرار می‌دم.
++ یه صفحه هم با عنوان کتابخونه برای معرفی پادکست ها و کتاب ها ایجاد میشه که لینک ارجاع به معرفی کامل کتاب و پادکست ها قرار داده میشه.
مخلص کلام؛ من در دو هزار و صد روزه شدن وبلاگم، دوباره برگشتم!
یه سوال عکس پست اگر اشتباه نکنم ولنتینو روسی هست آشنا هستی باهاش یا همینطوری گذاشتی ؟
اف وان هم سب. انشاالله که میگیری ولی مراقب باش کلا من خاطره خوشی از موتور ندارم.
قطعا بخش کتابخونه برام خیلی هیجان انگیز و لذت بخش خواهد بود :) من خودم این کار رو تحت عنوان ویتامین کاف انجام دادم و همین سربرگ و همچنین همین موضوع تو وبلاگ قابل مشاهده است.
و تازه خیلی خوشحالم که متوجه شدم یکی از دوست های امیرحسین هستی :)
